ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με μεγάλη μας θλίψη θέλουμε να ενημερώσουμε την εκπαιδευτική κοινότητα ότι η ΟΜΕΡ έχασε άλλο ένα πολύ ενεργό μέλος της και πρώην Πρόεδρο του παραρτήματος της Αθήνας, που προσέφερε πολλά αφενός στην Οργάνωση και αφετέρου στην προσχολική αγωγή, την Ειρήνη Τάτση. Εκφράζουμε τα θερμά και ειλικρινή συλλυπητήριά μας στην οικογένειά της. Το ΔΣ του Παραρτήματος της ΟΜΕΡ στην Αθήνα

Για την Ειρήνη... Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν το έργο της, την προσφορά της, την προσωπικότητά της, όλον τον πλούτο που έκρυβε μέσα της, το πόσο λαμπερή, δυναμική, στοργική, υπερδραστήρια, ακούραστη, δοτική και δημιουργική ήταν... Η Ειρήνη που αγκάλιαζε όλες εμάς τις νέες νηπιαγωγούς , που ήταν πάντα έτοιμη να μας βοηθήσει σε όποιο πρόβλημα είχαμε στην τάξη μας, να μας δανείσει το κατάλληλο βιβλίο για να δούμε με τα δικά μας μάτια την κατάλληλη παιδαγωγική λύση, να μας ακούσει και να έχει πάντα έναν καλό λόγο να πει για κάθε μια από εμάς ξεχωριστά, διαθέσιμη πάντα να μας στηρίξει και να μας ενδυναμώσει και να φυτέψει μέσα μας τον σπόρο για να παλέψουμε κι εμείς για ένα σχολείο όπως το οραματίζονταν: ένα σχολείο ανοιχτό σε όλους, όπου κάθε παιδί ήταν ο εαυτός του και όλα τα παιδιά είχαν αξία, ένα σχολείο χαράς, δημιουργίας και δράσης. Η Ειρήνη Τάτση αγαπούσε το νηπιαγωγείο και τις νηπιαγωγούς πολύ, κι αυτό ήταν φανερό από την πρώτη στιγμή που την συναντούσε κάποιος. Από το 1986 εργάστηκε συστηματικά ώστε να αρχίσει να λειτουργεί ξανά το ελληνικό τμήμα της ΟΜΕΡ και ήταν δυναμικά παρούσα είτε σαν απλό μέλος είτε από τη θέση της προέδρου του παραρτήματος της Αθήνας, μια θέση που δικαιωματικά και ομόφωνα διατήρησε για περίπου μια δεκαετία. Το παράρτημα της Αθήνας επί των ημερών της ήταν σαν πολύβουο μελίσσι, τα νέα μέλη αυξάνονταν καθημερινά με ρυθμούς αριθμητικής προόδου, κάθε νέο μέλος με ενθουσιασμό μιλούσε σε συναδέλφους, συμφοιτήτριες φίλες και στην επόμενη δράση ο ενθουσιασμός αυτός έφερνε νέα μέλη. Ημερίδες, διημερίδες, βιωματικά εργαστήρια, κοινωνικές δράσεις, συνέδρια και ότι άλλο είχαμε ανάγκη σαν νηπιαγωγοί για να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας, να επιμορφωθούμε με τρόπο ουσιαστικό ήταν στο πρόγραμμα. Και η Ειρήνη ήταν πάντα έτοιμη, να οργανώσει, να συντονίσει, να βρει τους χώρους και τους εισηγητές. Η Ειρήνη ήταν μια από εκείνες τις πρωτοπόρους νηπιαγωγούς οι οποίες με δική τους πρωτοβουλία εφάρμοσαν πειραματικά το σύστημα του διευρυμένου ωραρίου στα νηπιαγωγεία τους τις σχολικές χρονιές 1995-96 και 1996-97 .Με βάση αυτή την εμπειρία θεσπίστηκε με νόμο το ολοήμερο νηπιαγωγείο το 1997και έτσι ιδρύθηκαν τα πρώτα 160 ολοήμερα τμήματα τη σχολική χρονιά 1997-98. Δέκα χρόνια μετά ,το 2008, αυτά τα 160 τμήματα είχαν γίνει 2759. Έτσι ένας μεγάλος αριθμός νηπιαγωγών θα μπορούσαμε να πούμε ότι οφείλουν την οργανική τους θέση στην Ειρήνη που πάλεψε μέσα από την επιτροπή για το ολοήμερο νηπιαγωγείο να καταπολεμήσει σε σημαντικό βαθμό την ανεργία του κλάδου προσφέροντας νέες θέσεις εργασίας. Επιθυμούσε να δει τις νηπιαγωγούς να κερδίζουν την εκτίμηση του κόσμου για τη δουλειά που προσφέρουν και ταυτόχρονα προσπαθούσε να ανεβάσει τον πήχη. Να εξοπλιστούμε με όλη την απαραίτητη γνώση, με όλα τα παιδαγωγικά εργαλεία, να μαθαίνουμε τις νέες παιδαγωγικές τάσεις και πώς να τις εφαρμόζουμε ώστε να γινόμαστε καλύτερες. Πίστευε πολύ στην δια βίου μάθηση. και μας ωθούσε με μια απίστευτη ορμή να μαθαίνουμε πως μπορούμε να κάνουμε τα παιδιά να μαθαίνουν. Συνολικά ως νηπιαγωγοί, ως ΟΜΕΡ, ως παράρτημα της Αθήνας της χρωστάμε πολλά. Κάθε νηπιαγωγός ακόμα κι αν δεν γνωρίζει ποια είναι η Ειρήνη Τάτση της χρωστάει και ο καλύτερος τρόπος για να της ξεπληρώσουμε αυτά που της χρωστάμε είναι να συνεχίσουμε να αγαπάμε το νηπιαγωγείο και όσους εργάζονται και πιστεύουν σ’ αυτό, να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε ένα καλύτερο σχολείο και να προσπαθούμε να το κάνουμε πραγματικότητα, να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να είμαστε όσο καλύτερες γίνεται στη δουλειά μας. Γιατί αυτό μας έμαθε η Ειρήνη Τάτση , να προσπαθούμε καθημερινά να είμαστε καλοί νηπιαγωγοί και να είμαστε περήφανες γι’ αυτό. Η Ειρήνη Τάτση ήταν μια αληθινή παιδαγωγός που αγωνίστηκε έμπρακτα και με πάθος να βελτιώσει την εκπαίδευση, που αγωνίστηκε έμπρακτα και με πάθος να εμψυχώσει εμάς.